Kategoriler

Azize İlknur KAVRAR
Öğretmen

Çığlık

Çığlık

Korku nedir sizce?  Bir çocuk için karanlıktır bazen ya da annesiz kalmaktır savunmasızca. Bir tavşan için gözüne tutulan ışık, bir ceylan için avcının acımasız silahından çıkan tek bir kurşun…  

Bazense karanlık aynalardır korku. Baktığınızda yokluğu görmektir sadece. Bir annenin zamansız yitirdiği, sevmeye kıyamadığı yavrusunu toprağa emanet etmesidir. Acısını paylaşamadığı kocasının teselliyi başkasında aramasını sineye çekmektir bazen de. Şiddetin her türlüsüne hazır doğmaktır bu topraklarda.

Memleketim kadını için korku budur işte: Öpüp kokladığı, bazı akşamlar yolunu gözlediği, hiç “seviyorum” diyemese de yürekten sevdiği adamın yumruğudur korku. Sokak ortasında çocuğunun babası tarafından hırpalanmak, bıçaklanmaktır. Bir tek kişinin namusu olmak için ömrünü tüketen annenin namussuzca aşağılanmasıdır korku.            

Yalnız kalmaktır yığınların içinde. Sözlerin çaresiz kalmasıdır kifayetsiz sevgilerde. Çığlık atıp da sesini duyuramamaktır. Dul olmaktır bazen ya da sırf evde kalma korkusuyla özel olmayan biriyle evlenmeye mecbur bırakılmaktır. 

Her tür şiddete rağmen dayanmaktır memleketim kadını için. Öyle öğrenmiştir büyüklerinden, yuvayı dağıtmak ayıptır günahtır, onun için katlanmaktır korku. Sessizliğe gömülmektir…

Kimse vazgeçilmez değildir hayatta; ama bir kadın bir erkekten vazgeçtiğinde bu toprakların kadını olmanın adıdır artık korku. Ailesinin istemediği yağız delikanlıyı sevmek, kuytularda küçük günahlar işledi bahanesiyle bir ağabeyin silahından çıkan kurşunla hayata veda etmektir.

Dünyanın her yerinde kadın olmak zor derler ama… Cennet memleketimin cehennemini yaşamaktır korku. Toplumun dul dediği kadın olmaktır, özgürlüğü tanımamak, hep üç adım geride kalmaya zorlanmak. Evladının elinde can vermek, kocanın morarttığı vücudunu, kimse inanmasa da, kapıya çarptım diye açıklamaya çalışmaktır. Şiddete hayır derken polisten dayak yemektir korku.

Gelin hep birlikte artık dur diyelim, maddi manevi yaşadığımız tüm şiddetlere!  Doğurduğumuz evlatlarımızın elinden olmasın ecelimiz ya da en değerli varlığımızı adadığımız erkeğimiz hırpalamasın artık bizi! Tam şu dakikada, hep birlikte “Artık yeter!”diyebilelim! Çığlıklarımız sel olup engelleri aşsın! Haydi, hep birlikte ayağa kalkalım: ŞİDDETE HAYIR!

Korkusuz bir geleceğe sevgiyle taşıyalım bedenimizi ve ruhumuzu! Oğullarımıza kadınını sevmeyi öğretelim, bir babanın evladına verebileceği en değerli şeyin annelerini sevmek olduğunu anlatalım! Şiddete hayır derken erkeğimizden destek alabilmenin huzurunu yaşayalım!

4.5 5 2
YORUM YAP ve PUANLA
YORUMLAR
  • çok güzel anlatmışsınız. korkusuz, mutlu bir hayat tüm kadınların hakkı.Deniz