Dünyamızda Çocuklar

A-A+

Dünyamızda Çocuklar

Her çocuk kendine göre sevimlidir; çevresinde olup biteni belirli bir yaşa kadar kavrayamaz, çocuksu hali ile yaşamını sürdürür.Dünya çocukları rengârenktir.

Her anne ve baba, kendi çocuklarının geleceğinin garanti altında olmasını ister. Çocuğu hasta olduğunda üzerinde titrer.

İmkânları olmasa da umut içinde olanaklar yaratırlar. Onların gelecekleri için elindeki tüm olanakları kullanırlar. Çünkü kendilerinin yaşamış oldukları yoksulluğu, olanaksızlıkları çocukların yaşamamasını isterler.

Kimileri doğduğunda avantajlıdır, ailesinin ona sunduğu türlü olanaklar vardır. Fakat büyük çoğunluk gözlerini dünyaya yoksul bir çocuk olarak açar.

Yaşamın inişli çıkışlı merdivenlerinde yoksul anne ve babaların çocuklarını gerçekten büyütebilmeleri zordur. Yaşamın yükü ağırdır ve bu yük altında ezilen sayısız aile vardır. Çocukların büyümek için gıdaya ihtiyaçları olduğu kadar sağlık ve eğitime de ihtiyaçları vardır.

Dünya çocuklarına bakmak istiyorsak, onların yaşadıkları ekonomik, sosyal, kültürel yapılarına da bakmamız gerekir.

Yoksul çocuklarının durumları hepten içler acısıdır. Onlar, ihtiyaçları olan en temel gıdaları bile elde edemezken birileri de bu çocukların geleceğini savaşlarla daha da karartıyor.

Bir de savaşın çocukları vardır. Ülkeleri işgal edilmiş, sadece adı çocuk olan çocuklar… Büyükleri gibi aynı çileyi paylaşır; ama çevresinde olup bitene bir anlam veremez. Büyüdükçe yaşadığı ortamda yaşıtlarının ölümüne, sakat kalmasına tanık olur ve daha niceleri… Psikolojisi alt üst olurken öfke, kinle büyür; kaybedecek neyi olabilir ki…

Geçmiş yıllarda bunun örnekleri yaşandı ve biz 2008 yılındayız. Yıllardan beri günümüze gelen, çocukların da aralarında bulunduğu direnişler var.

Tüm dünya çocukları bizim çocuklarımızdır. Sevgiyi, sevgimizi milliyet ve ten farklılığı gözetmeden göstermeliyiz.

Irak ve Afganistan’da ölen ve sakat kalanlar da çocuktur. Bir yandan 2008 yılının medeniyetler çağı olduğunu dile getiriyorlar bir yandan da çocuklar üzerinde barbarlık ve çağ dışı uygulamalarda bulunuyorlar. Gülelim mi? Ağlayalım mı?

Teknolojik silahlara, aygıtlara her türlü modern vasıtaya sahip olanlar, ülkeleri işgal ettiklerinde büyük insanlardan korktukları kadar çocuklardan da korkuyorlar. Çünkü kendi düşüncelerinde hepsi suçlular.

Bizler geleceğin çocuklar da olduğunu biliyoruz. Dünyanın bir yerinde açlıktan, diğer tarafında savaştan ölen çocuklar var.