Güvensiz Çocuk

A-A+

Güvensiz Çocuk

Güvensizlik, sıklıkla rastladığımız birçok uyum ve davranış bozukluğunun nedenidir.

Güvensiz çocuk, yetersizlik duygusu içinde olan, kendisini akranlarıyla kıyasladığında, sürekli eleştiren ve eksikliklerini gören kişidir. Güvensizliğin temelinde, kapasite yetersizliği olabildiği gibi, ana-baba, öğretmen ve yakın çevre koşulları da yer alabilir.

Zeka kapasitesinin sınırlı olması nedeniyle okulda başarılı olamayan çocuk, arkadaşlarıyla kendini kıyaslarken güvensizdir.

Ana-babasının aşırı baskısı ile karşılaşan, sürekli aşağılanan ve başka kardeş ya da arkadaşlarıyla kıyaslanan çocuk, güvensizdir.

Annenin aşırı koruyucu tavrı nedeniyle gençlik çağına geldiği halde kendi başına tırnağını kesme, ayakkabılarını bağlama, pijamasını giyme, banyo yapabilme fırsatını bulamayan çocuk, güvensizdir.

Sınıftaki başarısızlıkları nedeniyle öğretmeni tarafından aşağılanan, arkadaşlarıyla sürekli kıyaslanan ve azarlanan, arkadaşları arasında tembel damgası yiyen çocuk da güvensizdir.

İşte bu ve benzeri sebepler, çocuğun kendine olan güvenini azaltır. Özgüveninin azalması, "benlik saygısının" azalmasına sebep olur. O da çeşitli uyum ve davranış bozukluğu belirtilerinin sebebidir.

Güvensiz çocuk, giderek arkadaşlarından kendini soyutlar ve sosyal ilişkileri zayıflar, kendi dünyasında yaşamayı yeğler. Arkadaşlarıyla münakaşaya ya da kavgaya girişmez, çünkü herkesin kendini dövebileceği ve herkesin kendinden kuvvetli olduğu inancındadır.

Sorulara kısa cevaplar verir, sesi yavaş çıkar. Resimlerinde kağıdın tamamını kullanmaz, elsiz, kolsuz ya da kağıdın bir köşesine küçücük insan figürleri çizer. Güvensizlik bazen çocuğu aşırı yemek yeme ve şişmanlamaya yöneltebilir. Böylece çocuk, güvensizliğini telafi etme yolunu dener.

Özellikle evde kardeşinin, okulda arkadaşlarının üstün yeteneklerini gören ve onlarla kendisini kıyaslayan çocuk, güvensizliğini bazen de hırçınlık, taşkınlık ve saldırganlık şeklinde sergileyebilir.

Örneğin, okulda uyumsuz ve arkadaşlarını döven bir çocuğun, evde baskı altında dayakla yetiştirilmiş, silik ve güvensiz olması çok sık rastlanan vakalardandır. Okulda arkadaşlarını dövmekle çocuk, bir anlamda kendini kanıtlarna, kendine olan güvenini kazanma yolunu denemektedir.

Çocuğun güvensizliğinin temelinde, annenin ezilmişliği, baskılı bir çocukluk dönemi yaşamış olması da yatabilir. Böyle bir çocukluk döneminin ardından, güvensiz anne, güvensizliğini; kaygılı anne, kaygısını; korkuları olan anne ise, korkularını çocuğa yansıtır.

Çocuk, özdeşim modeli olan annede rastladığı kişilik özelliklerini kendi şahsında yaşar.