Çocuklarda Kişilik Gelişimi

A-A+

Çocuklarda Kişilik Gelişimi

İnsanın kendine, çevresindeki insanlara ve dünyaya karşı davranış ve tavırlarına “Kişilik” denir.

Çocukların kişilik gelişiminde yapılması gereken ilk şey onları bir birey olarak görmektir. Öncelikle çocukları bir fert olarak görüp, onların sağlıklı duygusal gelişimini desteklemeliyiz.

Çocuklar için, sevgi ve yakınlık en önemli davranışlardandır. Çocukları ne kadar çok sevdiğimizi gösterirsek, onlarda sevgiyi ve sevmeyi öğreneceklerdir.

Çocukların korkularını önemsemeli, anlayış göstermeliyiz. Onları korktukları şeylere yavaş yavaş alıştırmalı, ürkütmemeli ve alay etmemeliyiz. Çocuklar korkuları ile ilgili konuştuğunda onları dikkatle dinlemeliyiz.



Çocuklarda birer kişilik olduklarından öfkelenebilirler. Öfkelenen çocukların öfkesini kabul etmeli, üzerlerine gitmemeliyiz. Bu durumda çocuklarla konuşup neye öfkelendiklerini anlamalıyız. Öfke konusunda başka çözümler bulmalı ve örnek olmalıyız.

İnsanın doğası gereği kıskançlık her bireyde olan bir duygudur. Bazı kişilerde az bazı kişilerde çok olsa da kıskançlık hep vardır. Öncelikle kıskançlığın doğal bir duygu olduğu kabul edilmeli ve bu duruma çocuğu alıştırmalıyız. Kardeşini kıskanan çocuklara daha fazla vakit ayırmalı, aile içinde her çocuğa eşit davranmalıyız.

Çocukların kişilik gelişimi çok önemlidir. Çocukların bizler müdahale etmeden kendilerini denetleyebilmesine iç denetim denir. Çocuklarda iç denetim yerleşirse kişilik gelişimi de o ölçüde sağlıklı olacaktır. Bu yönde yapılması gereken çocuğun yaşına ve zekâsına uygun olarak, ona değer vererek onunla bol bol konuşmak olacaktır. Çocuklara doğruyu ve yanlışı örneklerle açıklamalıyız.

Sağlıklı bir kişisel gelişim çocukların ileriki yaşantısında başının çaresine bakabilmesi, kendi ayakları üzerinde durabilmesi, kendine güvenen bir çocuk olması için çok önemlidir. Onlara sen çocuksun deyip geçmemeliyiz. Çocukların fikirleri dinlenmeli, uygunsa kabul edilmelidir.

Çocuklara sık sık onları sevdiğimizi söylemeliyiz. Çocukların duygu ve düşüncelerine saygı gösterilmelidir. Çocuğun, aile içinde bir yeri olduğuna inandırmalıyız. Çocuğun yaşına ve durumuna uygun sorumluluklar verilmelidir. Evde karar verilmesi gereken bir konuda onunda fikrini almak çocuğun kendine güvenmesini sağlayacaktır. Çocuğa kendisinin yapabileceği işlerde izin verilmelidir.

Çocuğun kişilik gelişiminde temel güven elde edebilmesi için yapılması gerekenler; beslenme ve bakımı devamlı ve düzenli olmalıdır. Düzenli ve zamanında beslenen çocuklar ailelerine ve çevresine güvenir. Düzenli beslenmeyen çocuklar mızmız, küskün ve güvensiz olur.

Çocuklara sevgi ve yakınlık düzenli olmalıdır. Çocuklar bu şekilde kendini sevilmeye değer hisseder ve hayata iyimser bakarlar. Sevgi ve yakınlık görmeyen çocuk, sevginin önemini bilemez. Sevilmeye değer olmadığına inanır. Şüpheci ve bencil olur.

Çocukların kişisel gelişiminde tutarlı olmak çok önemlidir. Çocuklara aynı koşullar altında aynı tepki verilmelidir. Tutarsız davranan anne babaların çocukları tedirgin, korkak ve güvensiz olurlar. Anne ve baba farklı davranmamalıdır. Aynı konu için aynı davranışı sergilemeli aynı konuşmalıdırlar. Bu nedenle çocuğa davranış konusunda önce anne baba örnek olmalıdır.

Özgüveni gelişmiş, sosyal gelişimi tamamlanmış çocuklar, yetişkinlere olduğu kadar arkadaşlarına da yönelir. Onlarla güzel diyaloglar kurar ve iyi anlaşırlar. Yalnız başına oyun oynayabilir. Bir sorun olduğunda kendisi çözmeye çalışır. Yönlendirilmek istemez.

Kişilik gelişimi yetersiz kendine güveni olmayan çocuklar, kendi başlarına bir iş yapamaz, hakkını savunamaz, çekingen ve içine kapalı olurlar.