Çocuklarla Eğitimde Duygu Bağı…

A-A+

     Gözlerini ilk dünyaya açtığında bebeğimiz, önce anne babasını tanıdı. Zamanla çevresinde ilgi gördüğü, kendisine yakın hissettiği, istediklerini rahatça söyleyebildiği, huzur ve mutluluğu bulduğu anne ve babasının diğer aile üyelerini de tanımaya başladı. Güven duygusu geliştikçe daha rahat davranışlar sergilemeye, istediklerini daha geniş çevreye iletebilme duygusunu kazandı.

    İşte bu noktada birey olma sürecindeki çocuk eğitimi; fark ettirilmeden, onu sıkmadan, oyunlarla, şarkılarla, ona ev içinde küçük sorumluluklar vererek yapılması gerekir. Kendi deneyimlerimden biliyorum, 3-5 yaş arası çocuklar henüz doğru ile yanlışı ayırt edemezler. Bu sebepledir ki, hata ya da yanlış bir hareket yaptığında ona bağırmak, utandırmak ya da ilgisiz davranmak, hatada kalıcılık haline gelebilmektedir. İşin en zor kısmı burası olsa gerek, yani çocuk hem yanlış yapabilecek, ama anne babası ona kızmak yerine ona doğrusunu, yaptığının yanlış olduğunu öğretebilecek sabırda olabilecek.

    Mesela; Koltuklar üzerinde sürekli eğlence amaçlı sıçrayan bir çocuğunuz varsa ona nasıl davranmalı ki; düşerse bir yerlerini incitebileceğini anlatalım. Aslında çok basit; burada çocuğun narin psikolojisini, korkutma duygusuyla yönetmek yerine, yaptığının kendisine zarar verebileceğinin farkına varması konusunda bir bilinç kazanmasını sağlamalıyız. Bu nasıl olacak? Aslında şöyle; kendisinin eğlenmeye hakkı olduğunu ve çocukken babasının da bu şekilde koltuklar üzerinde zıplamaktan çok hoşlandığını, ancak bir gün zıplarken alt katta ki yaşlı komşunun bundan çok rahatsız olduğunu, bu yüzden yaşlı amcanın çok üzüldüğünü söyleyebiliriz. Çocuğunuz bu durumda, belki de toplumsal sorumluluklarının bilincine varma konusunda ilk adımını atmış olacaktır. Bu önermede çocuk; anne babasının dışında bir üçüncü kişi ile duygu bağı kurabilmektedir. Tabi pratikte bu tarz yaklaşımlar çocuk eğitiminde çok önemli olduğundan, sonuçlarını çok çabuk görebilmekteyiz.

Sevgiyle kalın