Kategoriler

Aşırı Abartı ile Büyüyen Çocuk

Aşırı Abartı İle Büyüyen ÇocukAşırı Abartı ile Büyüyen Çocuk

Aşırı istenen, geç kavuşulan çocuk, tek çocuk, ilk çocuk, geniş bir sülalenin tek erkek çocuğu gibi çocuklar çoğunlukla abartılmış bir sevginin odak noktası olurlar. El bebek, gül bebek büyütülürler.

Kucaktan indirilmez, her çağrısına koşulur, üzerine titrenir, esen yelden esirgenirler. Düşmesinler, kalkmasınlar, yorulup terlemesinler diye bir “cam fanus” altında büyütülmedikleri kalır.

Böyle çocuklar sosyal yaşama, gereğince hazırlanamazlar. Edinmeleri gereken deneyimleri, geçirmeleri gereken olguları görememişlerdir. Aile kucağından ayrılıp sosyal hayatın içine girdiklerinde çoğunluğa uyamazlar.

Beceriksiz, çekingen, sakar korkak görünürler. Atılım gücünden yoksun, kendini kabul ettirme, yapma ve başarma isteminden, yeteneğinden yoksun oldukları izlenimini bırakırlar.

Çoğunlukla başarısızlığın ve mutsuzluğun pençesine düşerler. Çünkü toplumsal yaşam bir yarış, bir kavga, bir savaştır. Orada kimse onun istek ve gereksinimlerini karşılamak, onu esirgemek için pür dikkat kesilmiş beklememektedir.

4.5 5 2
YORUM YAP ve PUANLA